Najdalsza Podróż – Stanislav Grof

Co mówią filozofie świata na temat umierania i jak w poszczególnych kulturach wyobrażano sobie ten proces?

W jaki sposób przeżycie śmierci klinicznej podobne jest do podróży psychodelicznej?

Na wstępie warto zaznaczyć, że umieranie wciąż jest tematem tabu w wielu kulturach. Już dawno odeszliśmy od przeżywania tej najtrudniejszej próby w gronie rodzinnym, zostawiając naszych przodków na przeżywanie tej chwili samemu na długi czas przed samą śmiercią. Zamiast towarzyszyć i okazać wsparcie, wolimy wysłać rodziców do domu starców i mieć święty spokój. Ale od początku.

Kim jest Stanislav Grof?

Jeden z twórców psychologii transpersonalnej, twórca oddechu holotropowego. Asystował w ponad 2500 sesji terapeutycznych z wykorzystaniem LSD

W wielu starożytnych kulturach niejednokrotnie poruszany jest temat umierania, a nawet wiele z nich, jest na nim zbudowanych. Np. Aztekowie żyli krótko, ich odsetek umieralności przy porodzie był bardzo duży, oraz wglądy na temat reinkarnacji mogą sugerować, że owa kultura zgrabnie poruszała się w tematyce śmierci i podróży po życiu.

Z książki „Najdalsza Podróż” dowiemy się jak w kulturach na całym świecie wyobrażano sobie podróż po śmierci, autor porusza takie zagadnienia jak Bardo czy stopienie się ze źródłem jak i zerwanie z cyklem reinkarnacji.

Stanislaw Grof w sprytny sposób porównuje misteria psychodeliczne, jako przedsmak tego co czeka nas po drugiej stronie i kładzie duży nacisk na przygotowanie się do tej najważniejszej dla nas próby.

„Do późnych lat sześćdziesiątych XX wieku zachodnia cywilizacja przemysłowa niemal w ogóle nie interesowała się problematyką śmierci i umierania. Jedynym wiarygodnym wytłumaczeniem tego fenomenu jest masowe wypieranie się śmierci i tłumienie wszystkiego, co się z nią wiąże”. Topimy śmierć we łzach, odpędzamy śmiechem, zagłuszamy szumem medialnym. W Najdalszej podróży Stanislav Grof proponuje nam wyprawę aż po kres istnienia w celu zobaczenia, co znajduje się dalej. Czym jest śmierć – końcem czy początkiem wszystkiego? Jakie towarzyszą jej wizje? Dokąd prowadzą? Książka Grofa nie zabiera ostatecznego głosu w tej kwestii, ale dostarcza fascynującego spojrzenia na problematykę, która dotyczy każdego.

Opis z tyłu książki